Blog

Hardlopers, de Pelikaan en de uiensoep.

Aan tafel zitten de Dichna’s,  moeder Dichna en dochter Dichna  en Johan schenkt de drankjes in voor ons en voor de redelijke volle bar waar Saskia ook aan zit. Zij werd letterlijk uit haar auto gehaald door middel van een wijntje, aangeboden door de plaatselijke lijkenwagen chauffeur.
Ik kreeg het idee dat ze het leuk vonden, Moeder Dichna, Dichna en Johan, om over hun bedrijf te praten; ze namen er uitgebreid de tijd voor.

 (Dichna is de zus van barkeeper Johan, en de moeder van keukenprinses Dichna.) 

Ze zijn blij met RJR, een leuke groep mannen , maar wel heel verschillend, Johan heeft even aan ze moeten wennen, maar hij is inmiddels helemaal om, hij vindt het een hele leuke groep mensen. Dochter Dichna, de vrouw met de mooiste glimlach op de woensdagavond, staat veelal in de keuken en maakt daarom het minste mee van al die mannenopmerkingen.

Moeder Dichna is duidelijk woordvoerder van het stel; zij is ook diegene die het meeste heeft meegemaakt met de Pelikaan; zij is degene die zaak heeft overgenomen van haar ouders, Willem (1924-2005) en Coby (1935- 2017)

Willem had met zijn neef een auto-plaat spuiterij “De Vreede”, in de Willem van Beijerenlaan  in Amstelveen.
Willem wilde een kroeg beginnen. Na een tweetal kroegen in Hoofddorp en in de Amsterdamse Rivierenbuurt (Riverside bar) heeft vader Willem op een van zijn zondagse autoritjes de huidige plek van de Pelikaan ontdekt.  Hij kon het pachten van Schiphol, de voorwaarde was dat de naam De Pelikaan zou worden gehandhaafd. Willem vond het prima; want dan hoefde hij geen naam meer te bedenken voor zijn nieuwe café-restaurant.

Johan kan zich nog herinneren dat in die tijd in de Pelikaan de voorbesprekingen voor een vlucht van piloten en stewardessen plaats vondt onder het genot van een borrel.

Ook het bestuur van de KLM kwam dagelijks lunchen, ze hadden een vaste tafel voor het raam, ze kwamen vanuit het hoofdkantoor in Amstelveen en kwamen alle dagen van de week; Dichna kreeg een lijstje van wat ze wilden eten, de fles stond al op tafel en ze hielden zelf bij wat ze gedronken hadden. “Echt Top” volgens Dichna. Vader Willem stond in de keuken en bakte de befaamde biefstukken en tongen.

Tot 2019 kwamen de inmiddels gepensioneerden KLM-bestuurders nog elke donderdag van de maand lunchen. Afgelopen september  is daar een eind aan gekomen; er waren er nog twee over inmiddels over de negentig. Het is nu allemaal geschiedenis.

Het was een restaurant en borrel-café, lunch en diner; om 9 uur ’s avonds gingen ze dicht “want dan was de buit binnen”

De Pelikaan was afgelegen maar in het middelpunt waar veel bedrijven zich gevestigd hadden; Schiphol met haar toeleveranciers; vele aannemers die Schiphol uitbouwden, KLM, Fokker, Sony in Badhoevedorp.

En ze kwamen er allemaal; genieten van de befaamde biefstuk en gebakken tong van Willem; KLM directie, Fokker, befaamde piloten, waar onder Anne Cor, persoonlijk piloot van prins Bernard, Martin Schröder maar ook de gewone man had de Pelikaan ontdekt.

In die tijd kon het niet op, vele flessen wijn gingen samen met de biefstukken en de tongen naar binnen.
Ook recepties van KLM en afscheidsfeestjes werden door KLM in de Pelikaan georganiseerd.

Inmiddels hebben al die bedrijven bedrijfskantines waar dure koks maaltijden maken voor het hele personeel waar ze voor een habbekrats kunnen eten. Daardoor kunnen de werknemers ook niet meer declareren bij de bedrijven. 
Ook kwamen er veel meer controles op de weg waardoor er minder werd gedronken.
Aanbestedingen die allang rond waren werden officieel rond gebreid in de Pelikaan met uitgebreide diners in het restaurant. Na bekend worden van de bouwfraude durfden ze dat niet meer aan en ze kwamen niet meer. 

En dan ging Fokker ook nog failliet en de crisis kwam er als toetje bovenop.

Alles hebben ze er aan gedaan om er weer bovenop te komen: vriendelijk zijn, eerlijk eten verkopen, menuutjes, feestjes organiseren, tapas avonden.

Het gaat inmiddels weer een stuk beter; verjaardagsfeestjes op zaterdagavondavond “bruilofies”, zelfs bijeenkomsten na crematies worden er gehouden in de Pelikaan.

En toen stond daar ineens een lid van Ren Je Rot, (“die hele aardige; wat grijzige, hoe heet die ook weer?”) Dick, of ze interesse hadden in een groepje hardlopende mannen die in hun bezwete hardloopkloffie op de woensdagavond in de Pelikaan een biertje kwamen drinken. Daarna lang niets meer gehoord van die aardige man.

Dichna weet het nog goed; het is woensdagavond een jaar of 6 geleden, er lag een dik pak sneeuw , heel Nederland lag plat, er zat geen hond in de Pelikaan; en Dichna stelt voor “in te pakken”.  En ineens ziet ze de eerste fietser aankomen, en nog een en nog een, en opeens waren ze met z’n allen binnen. Het begin van RJR in de Pelikaan. 

Het was nog even spannend met roken op woensdagavond in de Pelikaan, maar het is allemaal goed gekomen. De hele week werd er nog gerookt behalve op de woensdagavond. Inmiddels wordt er helemaal niet meer gerookt in de Pelikaan.

En dan het recept van de befaamde uiensoep. 

Het recept krijgen we niet! 

Maar ze is huisgemaakt en elke keer anders. Een ding wil Dichna jr wel verklappen: de ingrediënten zijn niet te krijgen in de supermarkt.

Ooit is de uiensoep een keer voorgedaan door de uitbaters van Le Virage uit Mijdrecht, toevallig zat er een klant in de zaak; omdat moeder Dichna geen uiensoep lust mocht deze man proeven. Hij had nog nooit zulke lekkere uiensoep gegeten  Sindsdien (15 jaar) komt deze man zeker 1 keer in de maand deze volgens hem lekkerste uiensoep bestellen. Dichna weet niet waar hij woont maar het is 1 ½ uur rijden van hier, en altijd neemt hij weer andere mensen mee.

Wat konden ze mij anders aanbieden dan een uiensoep met een sneeuwwitje. Ze was weer prima, om met Leo zijn woorden te spreken.

Ik heb nog een paar prachtige anekdotes gehoord over de Pelikaan; het wordt te lang, wellicht gaan ze deze nog eens op een woensdagavond vertellen.

Het personeel van de Pelikaan heeft zo genoten van het jaarverslag van het vorig jaar dat ze nu een vriendelijk verzoek doet om een aantal jaarverslagen te ontvangen. (Dichna jr: en niet één met vijf  delen!)

En dan nog het geheim van moeder Dichna; de enige die bij haar in bad mag, is het jaarverslag van RJR.